Misteria kościelne, sceny dworskie, wędrowne trupy plebejskich wesołków - wszystkie te formy teatru znane były już w śre­dniowieczu i przeżywały swój zmierzch bądź rozkwit w wiekach póź­niejszych. Teatr Narodowy czyli pierwszy publiczny teatr zawodowy powstał w Polsce w 1765 r. i rozpoczął działalność 19 listopada w budynku zwanym Operalnią przy ul. Królew­skiej w Warszawie. Zebrany na polecenie Króla zespół aktorów wystawił w tym dniu, również przez Króla zamó­wioną i opłaconą sumą 200 dukatów komedię Józefa Bielawskiego "Natrę­ci". Sztuka została przez warszawia­ków wyśmiana, w Operalni dokuczało widzom zimno i nie podobała się no­wość, czyli opłaty za wstęp, a jednak ów niefortunny wieczór 19 listopada zainicjował narodziny instytucji niezwykle zasłużonej w dziejach kultury polskiej. Rozumiał to już Wojciech Bogusła­wski, gdy w swoich "Dziejach teatru narodowego" pisał: "Chwalebny zamiar, chwalebnie rozpoczął się