W ciemnej pustej przestrzeni leży na stole ciało niebosz­czyka przykryte białym prześcieradłem. To pierwszy narrator "Pamiętnika znalezionego w Saragossie", przeniesionego na scenę krakowskiego Teatru Starego i wyreżyserowanego przez Tadeusza Bradeckiego - autor książki, hrabia Jan Potocki (1761-1815). Arystokrata, kosmopolita, uczony, podróżnik, dyplomata, urodzony na Ukrainie, wychowany w Szwajcarii, zjeździł całą Europę, Turcję, Egipt, Ma­roko, Azję aż po Chiny. W balonie Blancharda wzniósł się ponad Ziemię. Ogar­nięty melancholią, w Uładówce na Ukrainie, strzelił sobie w łeb, nabiwszy pistolet gałką od cukiernicy. Zafascynowany kulturą islamu, Po­tocki zbudował swą powieść na kształt arabskiej baśni - nadał jej kształt szka­tułki, która kryje w sobie mniejszą, a ta następną i tak w nieskończoność. Spek­takl Bradeckiego zachowuje tę kon­strukcję i toczy się przed nami jak rzeka, jak życie samo, w którym wszys­tko - choc