Karnawałem chyba tylko da się wytłu­maczyć fakt, iż w repertuarze czcigod­nego teatru poniedziałkowego znalazła się komedia. I to bynajmniej nie pozycja klasyczna, firmowana wielkim nazwiskiem, lecz taka sobie angielska komedyjka, rodzaj bulwarowej zabawy, pióra znanego, ale nie­zbyt przecież cenionego w Anglii i poza jej granicami, Noela Cowarda. Jego sztuki gry­wane z powodzeniem w teatrach jeszcze od czasów przedwojennych są, przy rzeczywiś­cie błahej tematyce, po prostu dobrze napi­sane, skonstruowane z niewątpliwym ner­wem scenicznym, mają żywy, błyskotliwy dialog i dają aktorom szansę stworzenia dobrych ról charakterystycznych. Dla Edwar­da Dziewońskiego, prawdziwego majstra w przysposabianiu dla telewizji repertuaru ko­mediowego, tego właśnie z pogranicza farsy czy komedii bulwarowej, są to wystarczają­ce powody, żeby zaaranżować niezłą zabawę. Tak też było z owym "Seansem", którego tematem jest po prostu seans spirytystyczny, dziedzi