Na scenie Teatru Współczesnego jesteśmy świadkami ostrego konfliktu. Konfliktu, na jaki - jak sądzą - przy obecnym stanie polskiego teatru nie powinniśmy sobie pozwalać. Jest to mianowicie konflikt między literaturą a aktorami, którzy tę literaturę na scenie realizują. Konflikt taki występuje w dwóch anglosaskich jednoaktówkach, wystawionych - nomen omen - właśnie pod tytułem "Konflikt". Pierwsza z nich to "Metro" Leroi Jonesa, mało u nas znanego autora amerykańskiego, druga zaś to "Sąsiedzi" Jamesa Saundersa, znanego u nas z niedawno wystawianej sztuki "Następnym razem zaśpiewam dla ciebie". Obie nie są dobrą literaturą. Temat - ciekawy, wręcz frapujący, konflikt rasowy i konflikt płci - biała kobieta i Murzyn. Tymczasem ze sceny miejscami wionie nudą. W chwalebnym skądinąd dążeniu do maksymalnego zobiektywizowania zagadnienia rasizmu, do ukazania relatywności postaw ludzkich - obaj autorzy zabrnęli w ślepą uliczkę zwykłego mętniactwa. Obi