Występuje w tej ,,sztuce współczesnej w dwóch aktach" siedmioro bohaterów, samo­chód ciężarowy i trumna; wychyla się z niej tło obyczajowe; słychać głosy w dys­kursie nad młodzieżą; pasja reporterska wydobywa zmiany socjologiczne polskiej wsi - a napisał ją Bohdan Drozdowski i wystawił po raz pierwszy Jerzy Krasowski na scenie Teatru Ludowego w Nowej Hu­cie przed 7 laty. Wtedy też miała ta pra­premiera cechy sensacyjnego spektaklu, w którym drapieżnie dobiła się pierwszego miejsca doraźna publicystyka, odniesienia do konkretnego - 1962 roku i modelu po­staw ludzkich, wtedy dyskutowanego za­żarcie przez pokolenie pisarzy - trzydzie­stolatków, skupionych wokół "Współczes­ności". W Teatrze Polskim "Kondukt" roku 1969 reżyseruje także Jerzy Krasowski i propo­nuje w nim bynajmniej nie powielanie własnych pomysłów inscenizacyjnych ze świetnego przed laty przedstawienia - lecz spektakl czytany współcześnie, odbiegający od doraźności w