Obrotny młody człowiek postanawia "wyjść na ludzi" i "urządzić się w życiu. Na jego postawę składają się cechy, określane czasem jako rozsądek, realizm, trzeźwość oraz nieuleganie emocjom. Toteż szuka on dojścia do osób na stanowisku, od których dużo zależy, celem wyrobienia sobie tzw. pleców. Podlizuje się wpływowym osobom, prawi im pochlebstwa, uniżenie przyznaje rację we wszystkim. M.in. pomaga pisać pewnemu dygnitarzowi teksty na okoliczność wystąpień publicznych. Naturalnie - obojętne mu na jaki pisze temat i jakim ideom ma dać wyraz. Pisze więc np. "traktat o szkodliwości reform w ogóle". Można by pomyśleć, że przytaczamy zawartość jakiejś polskiej sztuki z II połowy XX wieku, będącej jedną więcej satyrą na powszechnie znane i wprost zbanalizowane zjawiska. A tymczasem chodzi tu o komedię Aleksandra Ostrowskiego z roku 1869. Cóż - tacy pisarze jak Ostrowski, Gogol, Czechów, albo i Sałtykow-Szczedrin okazują się ogromnie o