Adolf Nowaczyński miał niezwykły i bardzo silny temperament twórczy .Pisarz wykorzysty­wał swój cięty, ostry język, chętnie wprowadzał neologizmy, stylizacje, kalambury. Jego artykuły, pamflety, sztuki wywoływały liczne skandale i afery. W dwudziestoleciu międzywojennym związany był z obozem Narodowej Demokracji, wystę­pował przeciw liberalizmowi i wpływom mniejszości narodowych. Dziś jego publicystyka poszła w zapomnienie, w teatrach grywane są jeszcze dra­maty historyczne, takie jak "Fryderyk Wielki", "Bóg wojny" o Napoleonie, "Car Samozwaniec'', "Wiosna narodów". Sztuki Nowaczyńskiego były zwykle skażone grzechem rozwlekłości i przerostu formy. Ich wystawienie na scenie wymagało skrótów i reżyserskiej dyscypliny. Nie inaczej jest w "Komedii amerykańskiej", którą na telewizyjną scenę przysposobił dokonując znacznych skrótów i skreśleń całych wątków Juliusz {#os#9133}Machul­ski{/#}. Choć Nowaczyński nigdy w Ameryce nie był, ze swa