Literatura faktu - jak wszelka wreszcie literatura - ma swoje błędne drogi i ślepe zaułki. Złudzeniem bo­wiem jest, że wystarczy dla jej stworze­nia zainteresowanie się jakimś dramatycznym okresem historii ludzkości oraz dobranie dokumentów ten okres charak­teryzujących. Takie bowiem nagromadzenie faktów nie musi automatycznie zapewniać spójni wewnętrznej utworu i gradacji napięcia. Uwagi te dotyczą też krakowskiej sztuki Malaka i Smożewskiego "W sprawie fizyka Oppenheimera", mówiącej o jednym z tych procesów inkwizycyjnych, które stanowią ciemne pla­my na dziejach rozwoju myśli ludzkiej. Wewnętrzny dramat fizyka amerykań­skiego (Walczewski) uwikłanego w przeciwieństwa między techniką i moralnoś­cią, między racją stanu i racją ludzkości - gubił się trochę w szczegółach biogra­ficznych. Wydarzeniem teatralnym natomiast mo­żna nazwać adaptację caldwellowskiej powieści w sztuce "Podejdzie taki pod sam dom i..." (reż. Holoubek). Obraz