KONSTANTY Ildefons Gałczyński głosił w swym wierszu pochwałę małych kin. Myślę, że poetyckich strot byłyby również godne małe sceny, które zafundowało sobie już wiele teatrów. Kameralne warunki ośmielają bardziej rea­lizatorów, zagrzewają do podej­mowania ryzyka artystycznego. Małe sceny są przeważnie po­zbawione tradycyjnego pudełka scenicznego. Reżyser może orga­nizować sobie przestrzeń salki wedle własnej wyobraźni, roz­stawiać aktorów i rozsadzać wi­dzów na różne sposoby, nie skrę­powany schematem. Skorzystała w pełni z tej swo­body Agnieszka {#os#2297}Holland{/#}, nale­żąca do najciekawszych wscho­dzących indywidualności reży­serskich, którą to opinię po­twierdzają jej inscenizacja w kilku miastach. Tym razem za­prasza nas na Scenę 61 stołecz­nego Teatru Ateneum. Na afiszu polska prapremiera współ­czesnej sztuki angielskiej z czterema imionami w tytule: "Dusia, Ryba, Wal i Leta" rekomendowanej londyńskim sukces