Leonid Andrejew był przyjacielem Maksyma Gorkiego - wraz z grupą pisarzy i intelektualistów skupieni byli wokół wydawnic­twa "Znanije". Ale Andrejew, w przeciwieństwie do Gorkiego, nie wybrał drogi rewolucyjnej i współpracy z bolszewikami. Zgoła in­ne były jego zapatrywania polityczne i artystyczne zainteresowa­nia. Po rewolucji wyjechał do Finlandii, jednak przeżył na emigra­cji tylko dwa lata i zmarł w roku 1919 mając lat 48. Uważany jest za prekursora rosyjskiego ekspresjonizmu. Jego dramaty chęt­nie wystawiane na polskich scenach w latach 20., po wojnie zo­stały niemal zapomniane. Ostatnio Teatr Telewizji przypomniał te­go autora znakomitą inscenizacją "Sawy". Choć "Katarzyna" jest sztuką mniej mroczną, tajemniczą i egzystencjalną, a bardziej obyczajowo-uczuciową, to jednak Andrejew na przykładzie tytu­łowej bohaterki próbuje głębiej przyjrzeć się złu tkwiącemu w na­turze ludzkiej. "Nasza Katia, nasza czysta Katieńka - zdradziła. Zdr