Dostarczył Edward Radliński sporo satysfak­cji swoim czytelnikom powieściami "Konopielka" i "Awans". Na progu teatru jednak się potknął, zbyt szybko chciał przeskoczyć jego stopień. Aż żal o tym pisać, szkoda, by Redliński złamał pióro dla teatru, ale, niestety, spra­wa stała się publiczną, bo Teatr Ziemi łódz­kiej wystawił "Czworokąt". Eksplikacja autorska, jak ją sobie wyobra­żam wyglądałaby zachęcająco. Wzajemny prze­pływ wzorców wieś - miasto, chłop-inteligent, wrastanie w nowe środowiska pierwszych po­koleń, wszystko jednak nie w tonie dramatu lecz komedii. Główni bohaterowie - to para małżeńska. Ona - naukowiec (?), córka robot­nika i działacza społeczno-politycznego, on - inżynier budowlany, architekt (?), syn ubogich chłopów. Teraz są już urządzeni, mają swój czworokąt na nastym piętrze wieżowca, w barku whisky "Ballantine", w pokoju obok - ojca Iny (Karoliny), emerytowanego działacza. Za­stajemy tę rodzinę w pun