Najbardziej udane dzieło dramaturgiczne Alberto Camusa, twórcy znanego zwła­szcza dzięki powieściom "Obcy", "Upadek" i "Dżu­ma", jednego z czołowych francuskich egzystencjalistów, cieszy się nie słabną­cym powodzeniem na tea­tralnych scenach, także w Polsce. Teatr Śląski przygotował "Kaligulę" w oparciu o pierwszą wersję dramatu tworzonego w latach 1938- 45. Trudno o postać bardziej znaną z epoki rzymskiego cesarstwa i... bardziej ste­reotypowo kojarzoną z gwał­tem i okrucieństwem nad­użyciem władzy i szaleń­stwem. W interpretacji Camusa rzymski tyran nabiera cech ludzkich, staje się postacią niejednowymiarową, psychologicznie spójną. Pun­ktem wyjścia jest dla pisa­rza śmierć siostry Kaliguli, która pogrąża hegemona w rozpaczy i nadaremnym po­szukiwaniu ludzkiego współczucia. Daje więc światu "lekcję poglądową" absurdu, żelaznej choć obłąkanej logiki, aż do krwawego końca I pod mieczami zdesperowan