Warszawskie teatry w nowym sezo­nie wystąpiły ze znaczną ilością nowych spektakli - a gdy jeszcze do tego do­liczymy kilka premier ze schyłku ubiegłego sezonu,to z wyborem sztuk do recenzowania kłopot nie lada... Zgodnie z ustalonymi tradycjami do najciekawszych spektakli należą i tym razem sztuki wystawione przez Teatr Dramatyczny - na jego dużej i małej scenie. A więc przede wszystkim znany już w Polsce(prapremiera w Tea­trze Wybrzeże w 1960 r. w reżyserii Z.Hubnera)"Nosorożec" - sztuka głoś­nego na Zachodzie awangardowego dra­maturga Eugene Ionesco. Sztuka ta po­myślana jako ostry,frontalny atak na totalizm,jako ostrzeżenie przed stad­nym uleganiem wobec nieludzkich ten­dencji - została przez większość na­szych krytyków teatralnych odczytana jako zdecydowany protest przeciwko hitleryzmowi i faszyzmowi. Taki "klucz" do - zrozumienia utworu zdaje się upa­trywać również i Wanda Laskowska - reżyser warszawskiego spektaklu - a także jego scenogr