"Msza za miasto Arras" Andrzeja {#os#16114}Szczypiorskiego{/#} pozostaje do dziś najlepszą książką autora, co potwierdził czas, uwypuklający jej wartości uniwersalne. Gdy się ro­dziła, była konkretnym protestem pisarza wobec sytuacji Żydów w Polsce roku 1968. Po trzydziestu prawie latach, wciąż pozostaje mą­drą opowieścią o pułapkach czło­wieczego losu, tolerancji i zbioro­wej psychozie. Te właśnie przesłania odnajduje współczesny widz, oglądający ada­ptację powieści, dokonaną przez Igora {#os#4556}Sawina{/#}, a wystawioną w war­szawskim Teatrze Powszechnym przez Krzysztofa {#os#694}Zaleskiego{/#}. Spektakl jest wielkim monodra­mem-wspomnieniem Jana, boha­tera wydarzeń, który u schyłku życia przywołuje bulwersujące wy­padki w mieście Arras i próbuje ocenić postawy ludzi (w tym i siebie), biorących w nich udział. Spo­wiadającym się jest Janusz {#os#319}Gajos{/#}; sam na pustej scenie, w stylowym kostiumie zaprojektowanym przez Zof