EN

13.02.1960 Wersja do druku

Jak żył i umierał Willy Loman

Willy Loman, komiwojażer, lat 63, żył jak kłamca, a umarł jak zaszczute zwierzę. Nigdy nie był dobrym sprzedawcą. Nigdy nie miał 170 dolarów tygodniowo prowizji, nigdy nie miał powodzenia, ani daru zjednywania sobie ludzi. A kiedy wyrzucono go na śmietnik, jak skórkę od zjedzonej pomarańczy, postanowił zrobić jedyny, pierwszy i ostatni wielki interes swojego życia - wydrzeć Towarzystwu Asekuracyjnemu dwadzieścia tysięcy dolarów na ubezpieczeniową polisę... Dlaczegoś jednak przez całe życie kłamał, Willy? Dlaczego wmawiałeś w siebie, w żonę i w synów to wszystko, co nigdy nie było prawdą? Patrz - Biff. On w ciebie wierzył, był w tobie zakochany, wydawałeś mu się taki silny, mocny i rozumny... Pamiętasz? Kpiłeś, kiedy mówiono, że nie zda matematyki, obleje maturę, nie dostanie się na uniwersytet. Biff nie zda? Biff, za którym wszyscy przepadają, który jest takim świetnym sportowcem i takim wspaniałym chłopakiem?! Nie zdał. Przyj

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Jak żył i umierał Willy Loman

Źródło:

Materiał nadesłany

Kram z Ilustracjami nr 117

Autor:

Jerzy Panasewicz

Data:

13.02.1960

Realizacje repertuarowe