Oprócz "Burzy" było ich we wrocław­skich teatrach, do grudnia włącznie, jeszcze cztery - z tych dwie zasługu­jące na pamięć i uwagę: "Kiedyś w ro­ku dwudziestym" Korżawina w Teatrze Współczesnym i "Księżniczka na opak wywrócona" Calderona w Teatrze Ka­meralnym. Tylko spóźniona pora (z opóźnień kroniki muszę się znowu sumitować i Czytelników przepraszać: koń­czyłem w pośpiechu obszerną pracę o dziejach wrocławskich teatrów) każe nam uwagi o tych obu wartościowych przedstawieniach zanotować w najwięk­szym skrócie. Sztuka Korżawina, napisana przed dwoma laty (debiut dramatyczny cenio­nego poety, prapremiera polska w Tea­trze Współczesnym), okazała się szczę­śliwie jednym z najciekawszych w ga­tunku radzieckich utworów poświęco­nych rewolucji i wojnie domowej. Jest to rzecz napisana bez patosu heroiczne­go i raczej obca założeniom historycz­nego fresku, bliższa natomiast tradycji Babla; stroniąca zatem od uwzniośleń - ost