Wieńcząc czterdziestolecie swojej chlubnej działalności, wystawiła Warszawska Opera Kameralna w zabytkowym teatrze w Starej Pomarańczami - tam, gdzie we wrześniu 1961 roku świetnym przedstawieniem "Służącej panią" Pergolesiego ową działalność rozpoczęła - zapomnianą dziś niemal zupełnie operę komiczną Domenica Cimarosy "Impresario in angustie" (Impresario w opałach), na której rękopis, z odręcznymi poprawkami Józefa Haydna (!), natrafił Stefan Sutkowski pod koniec lat siedemdziesiątych w Bibliotece Narodowej w Budapeszcie. Był to wybór w jakimś sensie symboliczny. "Ten impresario w opałach - powiada Stefan Sutkowski - to właśnie ja, tworzący przed czterdziestu laty z Joanną i Janem Kulmami, Andrzejem Sadowskim i Juliuszem Borzymem, Warszawską Operę Kameralną. To właśnie ja, po 25 latach tułaczki, budujący w zabytkowym obiekcie z XVIII wieku nowoczesny i piękny teatr jako siedzibę WOK, a następnie organizujący w nim kolejne festiwale o