Po inscenizacji "Wesela" (1965) i i "Fantazego" (1966) przedstawienie "Wizyty starszej pani" Friedricha Durrenmatta w reżyserii (29.01.1967) Brauna ogląda się w toruńskim teatrze im. W. Horzycy bez zbytnich emocji. Jest to przedstawienie porządne, prowadzone pewną reżyserską ręką. Ma wiernie według zaleceń autora odtworzone sytuacje, wyraźnie zarysowane i zróżnicowane postacie bohaterów, dobre dekoracje wzorowane przez Ali Bunscha na scenografii warszawskiego przedstawienia Teatru Dramatycznego w Warszawie (1958), gdzie projektował je Jan Kosiński. Zwłaszcza tło, wysokie, szare za mgłą mury Gullen, typowego małego niemieckiego miasteczka, jakich dziesiątki ogląda się na pocztówkach z napisem "widok ogólny". Interesujące są sceny w Konradowym lasku, w lesie młodości pani Zachanassian. Ona sama w wykonaniu Zofii Melechówny bardzo dobra, taka jak życzył sobie Durrenmatt, obojętna, smutnie wzruszona, zaciekawiona miastem, oschła, twarda, bez złudzeń,