"Czy da się zachować wierność tekstowi, uwolnić go spod ciężaru <> i przeczytać jako uniwersalny dramat egzystencjalny o człowieku" - czytamy w krótkim opisie "Wesela na podstawie Wesela", wyreżyserowanego przez performera i choreografa Cezarego Tomaszewskiego. Twórcy spektaklu podjęli to wyzwanie. Punktem wyjścia miało być dosłowne odczytanie dramatu Stanisława Wyspiańskiego, odejście od symbolicznych, a dziś już konwencjonalnych, często bezmyślnie powielanych interpretacji związanych z kwestiami narodowymi, które, według realizatorów, współcześnie na wielu działają paraliżująco, a przede wszystkim blokują potencjał sceniczny, performatywny samego tekstu. Całkowita ucieczka od tradycji okazała się jednak niemożliwa - spektakl jest raczej dyskusją z kanonicznym odczytaniem, a nie wyzwoleniem spod jego władzy. Co więcej, wraz z twórcami przekonujemy się również o tym, że istnienie każdego everymana uwikłane jest w sieć