EN

23.04.1983 Wersja do druku

Hiob

Zagranie "Księgi Hioba" w teatrze to ryzyko nie tylko artystyczne. Bo jakże wystawić na publiczny widok ten etyczny skandal, jakim jest niewinnie cierpiący Hiob wydany przez Boga na pastwę Szatana, jedynie dla dopełnienia szatańskiego zakładu? Reżyser Krzysztof Babicki, scenograf Anna Sekuła i kompozytor Stanisław Radwan, po krakowskiej prapremierze "Hioba" wiosną 1982 r. której niestety nie widziałam, powtórzyli inscenizację w Gdańsku. Artystycznie przedstawienie jest na satysfakcjonującym poziomie, a etyczny skandal został zminimalizowany przez zabiegi interpretacyjne i decyzje obsadowe, zmierzające do złagodzenia ciemnych stron Boga. Pierwsza kwestia dotyczy koncepcji Pana i Szatana. Szatan w wyrazistej interpretacji Stanisława Dąbrowskiego, spiritus movens całego dramatu jest stary, łysy, sarkastyczny; ujawnia wielką erudycję, błyskotliwą inteligencję, umiejętności posługiwania się mową jako środkiem perswazji i nacisku. Jego wyrafinowana elegancja i intelektualny chłód tłumił wewnętrzną pasję, rzadko ale dobitnie ujawnianą gwałtownym wzniesieniem głosu czy porywczym gestem.

Pan (Jan Twardowski) jest zaledwie zarysem ludzkiej postaci, wybranej z ciemności smugą światła: po głosie poznajemy że jest młody a nadto cichy łagodny, prosty, przemawia do Hioba z dobrotliwa perswazją, serdeczną troską i ze smutkiem. Odpowiadając Hiobowi zniża się ku niemu i klęka, Hiob wysłuchuje odpowiedzi Boga stojąc. Pan uobecnia się w przedstawieniu nie tylko wzrokowo ale i słuchowo za pośrednictwem muzyki; poprzedza ona jego fizyczne pojawienie się, ale Jest też stroną w dialogu Hioba z Panem. Na pytania i wezwania Hioba Bóg "odpowiada" wibrującym dźwiękiem i smugą ostrego światła, ale Hiob nie rozumie tej mowy, doświadcza obecności Boga w skutkach dla siebie dotkliwie bolesnych i okrutnych, słyszy jego dziwny głos, brzmiący groźnie i tajemniczo, i nie pojmuje sensu "mowy" Boga. W ten sposób zostaje wydobyty podstawowy problem "Księgi Hioba" jakim jest dwoistość Boga, określana przez religioznawców mianem coincidentia oppositorum - poj

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Hiob

Źródło:

Materiał nadesłany

"Fakty" nr 16

Autor:

Ewa Nawrocka

Data:

23.04.1983

Realizacje repertuarowe