Po różnorodnych wariacjach na tematy antyczne, jakie mieliśmy sposobność oglądać na scenach warszawskich w ostatnich czasach, doczekaliśmy się wreszcie autentycznego antyku. Dnia 10 października rb. warszawski Teatr Powszechny wystawił "Lysistratę" Arystofanesa, w przekładzie Edmunda Żegoty Ciąglewicza nazwaną "Gromiwoją". Jest to trzecia i ostatnia z cyklu komedii, jakie Arystofanes poświęcił walce o pokój, choć nie należy zapominać, że we wszystkich innych swoich sztukach atakował on mącicieli pokoju, ich zaborcze plany i szowinistyczne zapędy. Pierwsza sztuka we wspomnianym cyklu, to "Acharnejczycy", wystawieni w r. 425, tzn. w szóstym roku wojny peloponeskiej; druga to "Pokój" z r. 421; w tym roku, na wiosnę, został zawarty tzw. pokój Nikiasza, który nie był jednak niestety trwały; wreszcie w dziesięć lat później w r. 411, po wznowieniu działań wojennych, wystawił poeta ostatnią sztukę z tego cyklu, właśnie "Lysistratę". Obok idei zas