W drugim dniu festiwalu (w po­niedziałek), na scenie wrocławskie­go Teatru Polskiego wystąpił goś­cinnie - z zespołem wokalnym Bornus Consort - Teatr Wielki z Warszawy. Zainscenizowano rzecz doprawdy wyjątkową, niezmiernie rzadko wystawiany: XII-wieczny dramat liturgiczny anonimowego twórcy z Beauvais - "GRĘ O DA­NIELU" ("Ludus Danielis"). Dramat liturgiczny był jednym z sześciu dramatyczno-teatralnych gatunków średniowiecza. Wraz z misterium, miracle, moralitetem, komedią elegijną i farsą stworzył on podstawy teatru nowożytnego; jednocześnie jako zjawisko w peł­ni muzyczne, stanowił ważny etap w rozwoju dramatu muzycznego, będąc w ogóle - i nie ma w tym stwierdzeniu przesady - jednym, z najdoskonalszych jego przejawów. Pod pojęciem dramatu liturgiczne­go rozumie się na ogół takie wido­wiska kościelne, które z jednej strony mieściły się już w poetyce dramatu, z drugiej zaś były jesz­cze całkowicie podporządkowane obowiązującej liturgi