"Gody weselne" Leona Schillera w Bałtyckim Teatrze Drama­tycznym są drugą pełną reali­zacją tego widowiska w histo­rii powojenego 40-lecia. Twór­cą pierwszej, łódzkiej z roku 1948 był sam Leon Schiller. Sce­nariusz widowiska powstał zna­cznie wcześniej i był owocem zainteresowania jakim darzył re­żyser "Nie-Boskiej" i "Dziadów" folklor wiejski i miejski. Rów­nocześnie z monumentalnymi inscenizacjami polskiego dra­matu narodowego powstawały widowiska przeznaczone dla te­atru popularnego, adresowane do szerokich rzesz odbiorców. Były to m. in.: "Szopka staro­polska", "Pastorałka", "Historyja o męce i chwalebnym zmar­twychwstaniu pańskim", "Kram z piosenkami". Najwięcej roz­głosu przyniosły autorowi rea­lizacje dokonane i spopularyzo­wane przez "Redutę" Osterwy. Jesienią 1933 roku Edmund Wierciński zrealizował "Gody weselne" w Teatrze im. Żerom-skiego na Żoliborzu. Prowadzi­ła ten teatr Irena Solska. Wia­domo tylko, że było to piękne