"Głupi Jakub" należy do tych sztuk teatralnych, które pozostawiają silne wrażenie na widzu i pobudzają go do myślenia. W swoim czasie (w latach przed pierwszą wojną światową) zasadniczy problem sztuki - sprawa decyzji jaką podejmuje młoda dziewczyna, przedkładając małżeństwo z bogatym starcem nad związek z młodym, pracowitym i szlachetnym jego rządcą, mógł stanowić dla burżuazyjnego widza podstawę do rozmyślań ,czy dyskusji. Problem ten zdeprecjonował się już w latach późniejszych; - obecnie polskiemu widzowi może się wydać nawet dziwaczny. Nikt nie ma najmniejszej wątpliwości, że decyzja młodej dziewczyny jest niesłuszna. Pomimo to sztuka nie przestaje być interesująca, jej pobudzające proces myślenia działanie trwa nadal. Wytłumaczenie tego dziwnego faktu leży m. in. w tym, że w "Głupim Jakubie" charaktery ludzkie ukazane są w niezmiernie ciekawy sposób. W tym co mówią bohaterzy "Głupiego Jakuba", jak określają swoje miejs