MIKOŁAJ JEWREINOW należał do ekspery­mentatorów teatru rosyjskiego który zabłysnął pod koniec XIX i na początku XX wieku potężnym blaskiem w świa­towym ruchu scenicznym. Jednakże nadawanie twórczości Jewreinowa znaczenia równoległego w stosunku do działalności Łairowa, Wachtangowa lub Meyerholda jest już przymiarką na wy­rost nawet przy całym szacunku dla jego nowatorskich myśli. Jewreinow wyjechał w latach dwudziestych z Rosji radzieckiej do Paryża - gdzie pozostał na sta­łe - do śmierci w r. 1953. W Pa­ryżu również - w latach dwu­dziestych dał się poznać na krótko jako dramaturg o światowej sła­wie. Był to okres gdy próbowano podejmować tam na nowo, ale już z innego punktu widzenia, te same problemy, które tak wzruszały in­telektualną Europę na początku na­szego wieku, ów okres zamknął się ostatecznie w nowej sytuacji spo­łecznej, którą na Zachodzie zna­mionował kryzys lat trzydziestych. Tyleż ekonomiczny, co intelek