Na scenie Łaźni, przy ul. Paulińskiej, grana jest sztuka chor­wackiego dramatopisarza Slobodana Snajdera "Skóra węża". Wstrząsający dramat wyreżyserowała Tanja Miletić-Orucević, scenografię zaprojektowała Małgorzata Szydłowska, a muzykę skomponował Atilla Aksoj. - Istnieje taka stara, bo­śniacka bajka, opowiadająca o kłopotach erotycznych pew­nej kobiety, która nosi w so­bie dziecko uznane przez spo­łeczeństwo za węża. Bóg, do którego zwraca się kobieta, obiecuje jej, że będzie miała syna, pod warunkiem, iż spali skórę tego węża. Bohaterką mojej sztuki jest muzułmań­ska dziewczyna Azra, która ma za sobą doświadczenia masowych gwałtów, których serbowie dopuszczali się pod­czas wojny w obozach. Ona czyta tę starą baśń jak in­strukcję obsługi - opowiada pisarz. Skóra węża symbolizuje tu m.in. panterki - mundury, w których chodzili w Bośni mło­dzi ludzie. Autor jest w stanie dokładnie wskazać moment, w którym postanow