Wystawiona przez gdański Teatr Lalek "Dumna Legenda" Franciszka Fenikowskiego jest jednym z pierwszych kroków tego teatru w kierunku rozsze­rzenia możliwości sceny lalkowej. Stworzenie na Wybrzeżu teatru lalkowego dla dorosłych nie jest rze­czą łatwą. Oznacza to bowiem przełamanie dość po­wszechnego u nas mniemania, że lalka, to typowa zabawka z drzewa i gałganków, ożywiona tylko ku uciesze dzieci, że scena lalkowa - to wyłączna do­mena plastyka, scenografa, a dobry tekst literacki odgrywa tutaj drugorzędną rolę. Istnieje równie nie­słuszne przeświadczenie, że możliwości trafienia do wyobraźni dorosłego widza są tutaj "z natury rze­czy" (a właściwie lalki) - ograniczone. To ostatnie mniemanie obserwować można było na twarzach widzów przed rozpoczęciem inauguracyjnego - powa­kacyjnego przedstawienia: szczere zaciekawienie mie­szało się z niedowierzaniem. Trudno określić, który z elementów przedstawienia stanowił o jego sukcesie Zaczn