Najpierw był wywiad. Przed kurtyną pojawili się: Ona - Galina Wiszniew­ska, o której losach miała za chwilę opowiedzieć opera przedstawiana na deskach Teatru Wielkiego im. Mo­niuszki, oraz On - Marek Weiss-Grzesiński, twórca i reżyser spektaklu, jak się okazało świetnie mówiący po rosyj­sku, który ze swadą i kulturą zadał Jej kilka pytań. Później Ona usiadła w spe­cjalnie przygotowanym na proscenium fotelu, a nad sceną pojawił się obraz Jej twarzy, przekazany za sprawą ka­merzysty, który odtąd nie opuszczał Jej ani przez moment. Publiczność rozsiad­ła się wygodnie i zaczęła słuchać opo­wieści o losach Galiny Wiszniewskiej, o latach dawnych i nowszych, a spon­taniczna mimika Bohaterki, uchwyco­na ze szczegółami przez czujną kame­rę, stanowiła potwierdzenie i weryfikację przedstawianych na scenie zdarzeń. Opera "Galina" Marcela Landowskie­go, oparta na pamiętnikach Galiny Wiszniewskiej, miała prapremierę w Lyonie w 1996 roku, z