XVII Festiwal Teatrów Polski Północnej (Toruń 31 maja - 7 czerwca 1975) upłynął pod znakiem dramaturgii polskiej. Połowa wszystkich festiwalowych propozycji dotyczyła realizacji sztuk polskich, zarówno tych najnowszych, jak i z początku wieku ("Cyganeria warszawska" Adolfa Nowaczyńskiego wystawiona przez Teatr "Wybrzeże"). Właśnie sztukę najnowszą zaprezentował Toruń, jako pierwsze fe­stiwalowe (niestety, grane poza konkursem) przedstawienie. BYŁA to polska prapremiera "Trzeciej piersi" Ireneusza Iredyńskiego. Przypomnijmy, że prapremiera światowa tej sztuki od­była się dwa lata temu w Szwaj­carii. Trudno o sytuację dziwniejszą. Mówi się chętnie, przy innych oka­zjach, o hermetyczności polskiego języka, polskiej kultury. Okazuje się, że łatwiej współczesnej sztuce polskiego pisarza po­konać te bariery, niż przebić się przez mur niechęci, czy inercji dyrektorów teatrów. "Trzecia pierś" grana jest na Małej Sce­nie (widownia mieści 80