Nowy (dramat) "Samuel Zborowski" w reżyserii Pawła Wodzińskiego powstał na podstawie rękopisu Juliusza Słowackiego. Słowacki w rękopisie nie dzieli tek­stu na akty, a części wypowiedzi nie przypisuje konkretnym postaciom. Edytorzy (Juliusz Kleiner i Julian Krzyżanowski) dokonali także roz­strzygnięć fabularnych - najbardziej znamiennym przykładem tej procedu­ry jest zakończenie dramatu. Edytorzy zapisali w tekście Słowackiego roz­strzygające zakończenie - w ostat­niej scenie pojednanie Kanclerza i Zamoyskiego pieczętuje Chrystus. Słowacki nie rozstrzyga, nie zamyka, nie kończy, nie dopełnia, pozostawia świat po sądzie nad Zborowskim zmienionym, ale nie rozstrzygnię­tym. Sam tytuł "Samuel Zborowski", określający pole tematyczne, kie­runki lektur i współrzędne inter­pretacyjne, nie został nadany przez poetę, a przez pierwszych edytorów. Pracując na rękopisie i przekładając go jednocześnie na scenę, Wodziński ingeruje w pracę edytorów