W teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu kolejna premiera. Tym razem widzowie mogli obejrzeć sztukę Alfreda de Musset "Nie igra się z miłością". Dzięki toruńskiej inscenizacji postaci de Musseta są dziś dla młodej widowni tak samo autentyczne, jak dla ich rówieśników ponad 100 lat temu. Gdy publiczność wchodzi na widownię toruńskiego spekta­klu, przytłacza ją mikroskopijna przestrzeń wydzielona ze sceny. Przestrzeń ta powiększa się, gdy wędrują w górę dwie kurtyny umieszczone po prawej i lewej stronie trybun, na których zasia­dają widzowie. Jedna strona to szlachecki dwór z galerią ob­razów, jej opozycję stanowią opłotki zaścianka. Te opłotki ro­zumieć należy dosłownie - auto­rka scenografii Anna Sekuła zbudowała na scenie ni to bramę, ni to płot, niemiłosiernie podziurawiony, ułomny i przez to chyba tak świetnie "ograny" w sztuce. W tej samej co zaścia­nek stronie w finale sztuki uka­że się kościół. Pomysł ów odwo­łuje si