Siedmiodniowy przegląd teatru dla dzieci i młodzieży zaproponowany przez Teatr Miniatura był w dużej mierze zjawiskiem społecznym, ponieważ tak jak fotografem dziś jest każdy, tak każdy dorosły ma swoje zdanie na temat dzieci i młodzieży; jej wychowania, edukacji, miejsca i roli w świecie - pisze Katarzyna Wysocka w Gazecie Świętojańskiej.

Dorosły w tym przeglądzie stał się "osobnikiem" najważniejszym, ponieważ zabrakło, niestety, publicznych wypowiedzi młodego pokolenia, adresatów spektakli prezentowanych w Gdańsku. Nie zabrakło natomiast poważnych rozmów o tematach i języku spektakli dla młodego odbiorcy, chęciach i przyzwyczajeniach, które raz przyciągają, innym razem znacząco odpychają dzieci od miejsc kulturowo nacechowanych. Rozmowy były panelowe, nadobnie kurtuazyjne, a zatem każdy wyniósł z nich to, co przyniósł. Spektakle wybrane do przeglądu były dobrym punktem odniesienia do tych stonowanych rozmów, co dało oczekiwany efekt, że przegląd był potrzebny, udany i że nabierze w przyszłości rozpędu. W niedawnych czasach, gdy moje nastoletnie dziecko chodziło do najlepszej w Gdyni podstawówki (wg rankingów), zostałam postawiona pewnego razu w sytuacji, która mnie skrajnie oburzyła. Otóż syn na Dzień Chłopaka dostał książkę szwedzkich autorów "Wielka księga sius