Specjalnie wybiłem w tytu­le to słowo: wydarzenie. Bo spektakl, który oglądaliśmy w ub. sobotę, w pełni na tak wysokie zwaloryzowanie zasługuje. Nie tylko za dobry poziom artystyczny tańca i wszystkie walory samego wi­dowiska, ale również - a mo­że przede wszystkim - ze względu na fakt, że balet ten przygotowali uczniowie war­szawskiej Średniej Szkoły Ba­letowej. Nie trzeba przy tym stoso­wać tu żadnych ulgowych ta­ryf, jakie wynikałyby z fak­tu, że to zaledwie młodzi adepci tańca wyszli na dużą scenę Teatru Wielkiego. In­stytucja ta zyskała nową, wartościową pozycję w swo­im repertuarze, którą może z zadowoleniem pokazać każde­mu. Tak się złożyło, że przed kilku dniami zamieściliśmy na naszych łamach artykuł ob­szernie omawiający pracę i ostatnie osiągnięcia warszaw­skiej szkoły. Podkreślaliśmy przy tym wielki wkład, jaki w te nową sytuację pracy szkoły mają znakomici tan­cerze i pedagodzy radzieccy? Gennadij Ledi