Przez pięć lat biliśmy się w li­teraturze, także dramatycznej, przede wszystkim - o temat, o przezwyciężenie w polskim współczesnym pisarzu zamiło­wań do tematyki mieszczań­skiej, do przewagi tematyki in­teligenckiej, do obracania się w kręgu konfliktów wczorajszych, które coraz bardziej stawały się konfliktami przedwczorajszymi. Obecnie - jakaż zmiana! Co­raz mniej pisarzy śniedzieje w problemach klasy schodzącej do grobu, coraz więcej wdziera się na teren uprzednio dziewiczy i karczuje go, zagospodarowuje się na nim nienajgorzej. Rośnie ilość dobrych utworów o tema­tyce walki o pokój i walki z imperializmem, a przede wszystkim utworów o fabule zaczerp­niętej ze środowiska robotnicze­go, obrazującej kształtowanie się nowego oblicza Polski i po­kazującej ludzi budownictwa so­cjalistycznego. Ostatnio i tema­tyka chłopska weszła zwycięsko na karty literatury, także na sceny teatrów (teatr, jak wiado­mo, najdłużej był oporny zmia�