Dybuk - z hebrajskiego dibbuk: połącze­nie, przywiązanie - to w folklorze żydow­skim dusza zmarłego grzesznika, która za­mieszkała w ciele osoby żyjącej. O takim niezwykłym, mistycznym zespoleniu opo­wiada sztuka Szymona An-skiego (1863-1920; właściwe nazwisko Solomon Zainwil Rapaport), pisarza żydowskiego tworzącego po rosyjsku i od 1904 r. w jidysz, etno­grafa, związanego z rosyjskim ruchem narodników. W latach 1911-14 kierował wy­prawą etnograficzną do wsi żydowskich na Wołyniu i Podolu, gdzie zebrał obfity materiał folklorystyczny. Owocem literac­kim tej działalności jest m.in "Dybuk" (1919), dramat osnuty na kanwie żydow­skich podań ludowych, pisany równocze­śnie po rosyjsku i w jidysz. Wystawiony po raz pierwszy w Wilnie w 1920 r., został przetłumaczony na wiele języków, był ekranizowany i adaptowany również na scenę operową. Sztuka An-skiego ma podtytuł "Między dwoma światami". Świat Złudy to świat rzeczywisty ludzi żywych. �