EN

19.11.1999 Wersja do druku

Dybuk

Dibbuk znaczy w hebrajskim połączenie, przywiązanie. W folklorze żydowskim to dusza zmarłego grzesznika, która za­mieszkała w ciele osoby żyjącej. Tak właśnie stało się z duszą ubogiego studenta jesziwy, Chanana. Zmarł na wieść o zaręczy­nach ukochanej Lei z innym, a jego grzeszna, w wyniku zgłębiania kabały, dusza za­mieszkała w ciele dziewczyny. Gdy egzorcyzmy nie zdołały wy­pędzić dybuka, zebrała się star­szyzna na Sąd Tory. Należało wyjaśnić tajemnice przeszłości. - To realistyczna sztuka o mistycz­nych ludziach - mówił jej autor Szymon An-ski. To jednocześnie tragiczna historia miłosna i przypowieść o przeznaczeniu, ale także o odwiecznym po­rządku, o prawie boskim pa­nującym w świecie żywych i świecie umarłych. Opowieść o ludziach, dla których mistycyzm jest nieodłącznym pierwiastkiem życia, obrzęd jest codziennością, a wia­ra pozwala odnaleźć właściwą drogę. Agnieszka Holland wpro­wadzając nas w świat cha

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Dybuk

Źródło:

Materiał nadesłany

Antena nr 46

Autor:

kz

Data:

19.11.1999

Realizacje repertuarowe