Gdzieś w Europie rozgrywa się akcja dwóch spośród jednoaktówek zaprezento­wanych przez Teatr Współ­czesny pod wspólnym ty­tułem "Temat z wariacjami". Mówią o tym nie tylko nazwiska autorów (Durrenmatt i Pinter), nie tylko kontynentalne czy brytyjskie realia. Mówi przede wszystkim sam temat - tak oczywisty, że nie wy­magający komentarzy. Niemożność porozumienia między ludźmi stano­wi tylko jeden z elementów podpo­rządkowanych sprawie zasadniczej. Trzecia sztuka pochodzi z planety być może nie zupełnie już nam ob­cej, ale absolutnie odmiennej. Mo­tyw niekomunikatywności panuje niepodzielnie, zaś pozostałe treści leżą daleko od nas w czasie i prze­strzeni. Czasowo sztuka Albee'go jest w gruncie rzeczy odległa od nas o ja­kieś okrągłe lat sześćdziesiąt. Na scenie rozpiera się na ławeczce za­dowolony burżuj-filister, czytelnik dobrych skądinąd powieści Johna Phillipsa Marquanda, wytwornego i lekko satyrycznego piewcy życia wyższej