Czytając komedię tragiczną Durrenmatta, nieustannie myślałem o sielankowej opowieści Tomasza Manna "Królewska wysokość". Schematy fabularne są te same: do małego niemieckiego księstewka to­nącego w długach i do zrujnowanego miasteczka przyjeżdża bogaty prze­mysłowiec amerykański lub starsza pani. I jedno, i drugie pochodzi właś­nie stąd; zły los wygnał ich przed laty na tułaczkę i oto teraz wracają na rodzinną ziemię zrobiwszy w międzyczasie sławetną amerykańską ka­rierę. Podobieństwo idzie tak daleko, że pan Samuel Spoellmann przyby­wa z Ameryki ciężko chory na ka­mienie nerkowe, natomiast Klara Zachanassian, aczkolwiek nie brakuje jej roztropności, złośliwości i do­brego humoru, posługuje się kilkoma protezami, które zastępują jej człon­ki utracone w katastrofach, jakich człowiekowi bogatemu i podróżującemu nie szczędzi świat współczes­ny. Ale odtąd zaczyna się akcja od­mienna: Spoellmann chce leczyć w ojczyźnie