Trzeba pochwalić teatr za trafny wybór pozy­cji repertuarowej. Utwór Broszkiewicza odpowiada bowiem zamówieniu społecz­nemu na współczesną sztukę sceniczną - otwierając nieja­ko dialog pisarza z dwudzie­stoleciem PRL. "Przychodzę opowiedzieć" - to dramat po­lityczny i moralny, który uczciwie acz nie bez gorzkich tonów - pragnie ukazać pol­ską "tragedię optymistyczną" w jej najważniejszych, choć często drażliwych spięciach i konfliktach, jakie poprzedza­ły narodziny Polski Ludowej. Autor podejmuje tu wysiłek odpatetycznienia naszej drogi do socjalizmu poprzez satyryczne konfrontacje polskiej duszy romantycznej, osadzo­nej na pomniku narodowego posłannictwa, duszy liryczno-cierpiętniczej - z polską du­szą przekorną i szopkarską, spoza których nieśmiało wy­ziera kształt duszy racjonalistycznej, zmądrzałej po naro­dowych i społecznych szko­dach. Znajdzie się więc w sztuce Broszkiewicza - Mic­kiewicz ze Słowackim i Nor­widem -