Kolejna premiera we wrocławskim Teatrze Polskim. Po "Jak wam się podoba" Szekspira i przed "Stanisławem i Bogumiłem" Dą­browskiej zobaczyliśmy na dużej scenie Dostojewskiego. "Wieś Stiepanczykowo i jego mieszkańcy" to drugi już Dosto­jewski Jerzego Krasowskiego, w jego własnej adaptacji. Ta nowa premiera będzie się zapewne liczyła przede wszy­stkim jako majstersztyk roboty reży­serskiej. Ale nie będzie chyba miała rangi najważniejszych przedstawień tego reżysera, "Radości z odzyskanego śmietnika", "Myszy i ludzi", "Lej­zorka Rojtszwańca", "Jacobowsky'ego i pułkownika": w swej warstwie "znaczeniowej" ma bardziej skromne (tak się przynajmniej sprawozdawcy teatralnemu zdaje) ambicje. Robiąc ,,Braci Karamazow" w warszawskim Teatrze Polskim pokazał Krasow­ski Dostojewskiego-moralistę. "Wieś Stiepanczykowo" jest bardziej efektow­nym teatrem, przedstawienie zdobyło sobie uznanie - w przeciwieństwie do "Braci Karamazow" - natychmiast, w recenzjach, jakie s