Było w Sewilli don Juanów wielu. Literatura hiszpańska no­tuje mnóstwo pierwotnych wersji, które poprzedziły premierę Tirso de Moliny, i późniejszy wielki sukces teatral­ny trupy włoskiej, który już w następnym roku powtórzono na dworze francuskim w przeróbce molierowskiej, a więc tej, co zade­cydowała o wielkości literackiego typu. Ale legenda poprzedziła li­teraturę o całe dziesięciolecia, mia­sta biły się o prawo pierwszeń­stwa w posiadaniu bohatera, któ­rego losy wzbogacone wyobraźnią kopistów i narratorów pasjono­wały Hiszpanię na długo przed­tem, zanim don Juan wkroczył na deski teatrów. W kościele Mi­łosierdzia w Sewilli znajduje się nagrobek ozdobiony pokornym napisem: "Tu leży najgorszy czło­wiek, który żył na świecie". Hi­storia utrzymuje, że pod płytą le­żą szczątki don Juana de Marana. Grobu den Juana de Tenorio nie odnaleziono, bo jak powszechnie wiadomo, za sprawą Tirso de Mo­liny i Moliera żywcem porwał g