Pisarska kariera Michała Ba­łuckiego (1837 - 1901) była zarazem typowa dla pokole­nia tzw. powstańczego, które prze­szło od radykalizmu walki patrio­tycznej do postawy organicznikowskiej, a jednocześnie odmienna ze względu na swój dramatyzm. Syn krakowskiego krawca z ulicy Flo­riańskiej zaznał w życiu pełni sła­wy, kiedy to po sukcesie w 1869 ro­ku komedii "Radcy pana radcy" te­atry zabiegały o jego następne sztu­ki, jak też bezlitosnej krytyki, której nie szczędziło mu pokolenie ar­tystów końca stulecia. Wyszydzony jako twórca "bałucczyzny", czyli apologii staroświecczyzny, zaścian­kowości, nazwany złośliwie przez Adolfa Nowaczyńskiego "Arystofanesem Kleparskim", ośmieszony utracił popularność. Wszystko to stało się przyczyną jego samobój­czej śmierci. W niedługim czasie po śmierci pisarza najlepsze z komedii powróciły do repertuaru polskich teatrów, a ich kolejne inscenizacje cieszą się dużym powodzeniem. "Dom otwarty" nale�