"FARSA (ang. farce, fr. farce, niem. Farce) - odmiana komedii obejmująca utwory sceniczne o błahych konfliktach, posługujące się środkami komizmu sytuacyjnego, błazeńskimi wyjaskrawieniami, efektami groteski i karykatury. W odróżnieniu od innych typów komedii farsa opiera się całkowicie na dynamicznej akcji, mającej często charakter swobodnej suity scen komicznych czy komiczno-pantomimicznych, nieprawdopodobnych zawikłań i zbiegów okoliczności, nie mających innego celu poza tym, by wywołać żywiołowy śmiech widowni. (...) Farsa wymaga specjalnego stylu gry aktorskiej łączącego elementy realizmu rodzajowego z baletowością i akrobatyką".
(Słownik Terminów Literackich - 1976)

"Żywiołowy śmiech widowni"!!! To określenie będące fragmentem słownikowej definicji miało już od początku istnienia Wrocławskiego Teatru Rozrywki stać się firmowym hasłem tej sceny. Zbigniew Lesień pełniący funkcję i dyrektora artystycznego i menedżera nowej instytucji kulturalnej, zapowiadał repertuar lekki, łatwy i... atrakcyjny. Farsa, rewia, kryminał, scena piosenki... Wszystko w znakomitym, profesjonalnym wydaniu. Publiczność, spragniona rozrywki na wysokim poziomie, miała walić drzwiami i oknami... Niestety! Rzeczywistość okazała, się bardziej szara niż wizje entuzjasty nawet takiego jakim jest Lesień. Zarówno "Pułapka na myszy", jak i "Edukacja Rity" nie stały się hitami, ani artystycznymi, ani kasowymi. Okazało się również, że DK Budowlanych, gdzie odbywały się spektakle, leży zbyt daleko (jak na warunki wrocławskie) od centrum kulturalnego miasta. Zawiodła reklama i informacja... Ale przecież... Nie od razu Kraków - tym bar