Apollo Korzeniowski, ojciec Josepha Conrada, znany za życia ze swych tłumaczeń i poezji, został na dobrą sprawę doceniony jako dramaturg dopiero po drugiej wojnie światowej. Ten późny romantyk (1820-1869), uczestnik konspiracji przygotowującej Powstanie Styczniowe, wielki patriota, który swoją postawę opłacił sześcioletnim zesłaniem, pozostawił i jak się dziś okazuje, jest to najcenniejsza część jego twórczości - dwa utwory dramatyczne: "Komedię" i "Dla miłego grosza". Prapremiera pierwszego odbyła się w sto prawie lat od opublikowania, w roku 1952, we Wrocławiu, w reżyserii Marii Wiercińskiej. Z kolei sztuka ,,Dla miłego grosza", choć kilkakrotnie grana w latach 1859-1866, zyskała pełne uznanie dopiero po warszawskiej premierze w Teatrze Powszechnym, gdzie została przypomniana przez Adama Hanuszkiewicza w roku 1963. Obecnie sztukę pokazano w Teatrze Polskim w inscenizacji Tadeusza Minca. Tekst niewiele stracił ze swych walorów i można go porów