Nowe prądy w teatrze przyzwy­czaiły nas już do różnorodnych miejsc ustawiania spektakli, tak że z pewnością goście zaproszeni na premierę tarnowskiego teatru nie byli zdziwieni, iż odbywa się ona w foyer. Zdziwienie przyszło z pewnością później, bo miejsce jak miejsce, ale scenografia nie­typowa: stoły prezenterskie, mnó­stwo różnych elektronicznych "ga­dżetów", wielkie kolumny głośni­kowe, plątanina kabli, niezwykle efekty świetlne, monitory tv og­łuszające najnowsze przeboje dis­co. Zachowanie publiczności też nie­typowe: nikt nie siedzi, bo zresz­tą nie bardzo jest gdzie, wszyscy tańczą i w tańcu przysłuchują się dramatycznym zwierzeniom tytu­łowego bohatera sztuki noszącej ty­tuł "Disc jocker" autorstwa Jana Pisty. Za konsoletą zasiedli znani krakowscy prezenterzy Piotr Olaw­ski, Krzysztof Olawski i Piotr Metz, którym konsultacji muzycz­nej udzielał Wojciech Mann, a wykonawcami byli dwaj młodzi aktorzy: Krzysztof Globisz z