Ta groteskowa komedia serio miała swoją, prapremierę w lip­cu 1966 na scenie Teatru Polskiego w Warszawie. Była to wte­dy sztuka współczesna, mocnym satyrycznym ostrzem godząca w kruchą fasadę socjalistycznego porządku. Po premierze bardzo dużo pi­sano, umieszczając sztukę, w szeregu utworów "o lepszym Rzeczypospolitej urządzeniu", porównując ją do "Wesela", "Zemsty", twórczości Gombro­wicza i Witkacego. Odnajdywa­no w niej tę samą przenikliwą zdolność odsłaniania narodo­wych kompleksów, wad, słaboś­ci, portretowania współczesnych zachowań i formułowania, mo­że niewygodnych, ale istotnych dla wszystkich pytań. Narodo­we derby... Syn byłego stangreta został dyrektorem majątku pracodaw­ców ojca; majątku przejętego po wojnie przez PGR. W bu­dynkach gospodarczych prowa­dzi wzorową i dewizowo-dochodową hodowlę koni wierzcho­wych, a w hrabiowskim pałacu urządził muzeum. Zgromadził tam wszystkie pamiątki świet­ności minionych