Niezwykle skromny, wręcz anemiczny współczesny repertuar teatru muzycznego dla dzieci od lat ogniskuje uwagę obserwato­rów. Każdy nowy utwór witany jest zgodnym westchnieniem ul­gi: a jednak coś się dzieje! Bo jeśli na muzycznej scenie choć raz w roku - w całym kraju - pojawi się nowa sztuka, to już sam ten fakt wzbudza nieco na­dziei, że jednak twórcy i teatry niezupełnie zapomnieli o najmłodszej publiczności. Uświadomiłem sobie przy okazji, że mimo kilkuletniego spisywania notatek z premier polskiego teatru muzycznego na tych łamach, tylko kilka razy miałem okazję natrafić na nową sztukę muzyczną adresowaną do dzieci. Poza tym mogłem jedynie utyskiwać na brak zainteresowa­nia tą dziedziną twórczości ze strony autorów. Ale, jak wiadomo, z samych utyskiwań sztuka nie powstaje... Dlatego z dużym zainteresowaniem wybra­łem się do warszawskiego Teatru "Buffo". Niedawno scenę tę przejęła Stołeczna Estrada i jako jedną z pierwszych propo