Najgorszy obrót, jaki może przybrać historia to zwrot w stronę komedii (F. Duerrenmatt)

W swoich "Anabaptystach" Duerrenmatt rezygnuje z poka­zywania przyczynowości wyda­rzeń. Następujące po sobie sceny nie łączą się w nierozerwalną całość. Jedną scenę można zastąpić inną lub zmieniać ich kolejność bez szkody dla logicznego ciągu akcji, bowiem po­szczególne fragmenty skonstru­owane są tak, że bez względu na kolejność ich prezentacji zawsze wiązać się będą w łań­cuch przyczyn i skutków. Co więcej,przy scenicznej reali­zacji sztuki istnieje spora ilość możliwości interpretacyjnych, różnie można także potrakto­wać jej bohaterów. Za przykład różnorodnych możliwości inscenizacyjnych posłużyć może porównanie dwóch całkowicie odmiennych w swym założeniu przedstawień "Anabaptystów": w warszaw­skim Teatrze Dramatycznym i łódzkim Teatrze im. Stefana Jaracza. Reżyser Ludwik René, uka­zał tę komedię jako krwawą farsę. Z na pozór komediowych sytuacji słów i postaci wyra­sta tragiczna koncepcja ludz­