Teatr Współczesny w Warszawie. John Osborne, "Music-hall". Przekład Krystyny Tarnowskiej i Andrzeja Nowickiego. Reżyseria: Erwin Axer. Dekoracje i kostiumy: Stanisław Cegielski. Muzyka: Zbigniew Turski.

"Człowiek ma tylko siebie". Taka jest przejmującą grozą synteza moralna sztuki jednego z najmłodszych dramaturgów angielskich - Johna Osborne'a, który wystawił tą sztukę w r. 1957 w Royal Court Theatre w Londynie i odniósł nią podobno największy od lat 25 w Anglii sukces teatralny. Wypowiada te słowa młoda dziewczyna - Jane, przed którą otwiera się dopiero życie. J. Osborne zarówno w tej, jak i w poprzednio wystawionej pierwszej swojej sztuce przedstawia bunt młodego pokolenia przeciw wartościom życiowym, narzuconym przez starsze pokolenie. Zarówno w jednej, jak i drugiej sztuce Osborne, przedstawiając to starcie się pokoleń, maluje tylko tragizm tej sytuacji, nie widzi z niej bowiem żadnej drogi wyjścia. Na nas, przywykłych do nieuniknionego optymistycznego zakończenia i pomyślnych perspektyw przyszłości - sztuka ta może zrobić ponure wrażenie. W istocie maluje ona rozkład i zgniliznę pewnych grup społeczeństwa angielskiego, które zatraci