"Diabelstwa" Alessandro Fersena wło­skiego reżysera dramatopisarza i przede wszystkim poety-filozofa to pozor­nie mała antologia ludowej demonolo­gii różnych krajów i epok: od Chin po Meksyk, od starożytności po współczes­ność, bo ogromną przestrzeń czasu spi­na współczesna trawestacja biblijnej opowieści o Hiobie. Fersen w insceni­zacji bogatej poetycko, ale oszczędnej w sięganiu po pomocnicze środki teatru, odkrywa nurt poszukiwania odpowiedzi na sens istnienia zła osobowego. Czy diabeł jest odbiciem określonej i rzeczywistości czy tylko symbolem? Czy posiada tylko byt metafizyczny czy wkracza w rzeczywistość materialną i staje się wyrazem oporu materii wo­bec myśli i woli człowieka? Jesteśmy też bliscy pytania: czy istnienie zła oso­bowego staje się potwierdzeniem czy za­przeczeniem istnienia Boga i czy mó­wi nam coś o Jego istocie. Peon w ob­razie "Peon i śmierć" wybiera Śmierć - odpędzając Boga, bo śmierć jest spra­wiedliwsza